Al meer dan 20 jaar combineert Koen Vandenberghe werk en reizen… als chauffeur van een reisbus! Hij kent Londen als zijn broekzak, bezoekt elke winter meerdere skigebieden en doorkruist in de zomer wekelijks Spanje. Wat er net zo leuk is aan zijn job en hoe zijn werkweek eruitziet? Koen verklapt het in dit interview.
Hoe lang rijd je al met een reisbus?
“Ik ben al 22 jaar chauffeur bij Reizen Suffis in Poperinge. Voordien heb ik tien jaar met de vrachtwagen gereden, maar ik wou iets nieuws proberen. Twintig kilometer rond de kerktoren rijden is niets voor mij, dus werd ik autocarchauffeur. Ondertussen heb ik West-Europa grotendeels gezien. Ik ben net terug van een schoolreis in Italië. Op elf dagen reden we zo’n 4300 kilometer. Langs Milaan, Firenze, Rome, Venetië, Siena… Soms gaan we tot in Napels of Sorento.”
Als chauffeur moet je rekening houden met rusttijden. Hoe zit dat net?
“Klopt, ik mag twee keer 4,5 uur rijden, met daartussen een pauze van 45 minuten. Na nog eens 45 minuten mag ik nog een uur rijden. En dat twee keer per week. Je kan je rij- en rusttijden ook anders indelen en bijvoorbeeld na 2 uur al pauzeren. Tegenwoordig zijn de bussen uitgerust met een digitale tachograaf die aangeeft wanneer je moet stoppen. Dat is gemakkelijk.”
Hoe zien je werkdagen eruit?
“Met de bus kan je niet elk stadscentrum inrijden. Dus meestal zet ik de passagiers ‘s morgens af en haal ik ze ‘s avonds terug op. Doorheen de dag ben ik vrij. Dan ga ik een terrasje doen, wandelen of lunchen. In feite zie je veel van de wereld en word je er ook nog voor betaald.”
“In de skigebieden krijgen we een maaltijd op de skipiste of een dagpas voor het skigebied. Maar ik kan niet skiën, dus verkies ik eens lekker te gaan eten. Om te vermijden dat ze een andere chauffeur moeten opsturen, mag je de laatste twee dagen sowieso niet skiën.”
Heb je collega’s?
“In de zomer is het druk, dus dan rijden we weleens met twee chauffeurs. Bijvoorbeeld naar Lloret de Mar. Dan vertrekken we rond 16 uur en komen we daar rond 8 uur ‘s morgens aan. Na negen uur stilstaan, vertrekken we ‘s avonds terug richting België.”
Wat is je favoriete bestemming?
“Door Frankrijk rijd ik graag. Ik spreek de taal goed, het eten is lekker en het is gewoon een mooi land om door te reizen. Schotland is dat ook. Je ziet er effectief vier seizoenen op één dag. Ik kom ook graag op plekken waar ik de weg goed ken, zoals Parijs of Londen. Soms vind ik met moeite de weg in mijn eigen gemeente. Maar in Londen heb ik geen gps nodig. Ik ben er zo vaak geweest.”
Waar rijd je het minst graag naartoe?
“Elke nieuwe bestemming is natuurlijk spannend. Anders dan met een vrachtwagen, moeten wij met de bus in het stadscentrum rijden. Dat is soms even zweten. Dan is het kwestie van kalm blijven.”
“Hetzelfde in Italië, daar kom ik eigenlijk niet zo graag omwille van de slechte chauffeurs en vele foutparkeerders. Één keer hebben mijn passagiers mij uit een benarde situatie gered. Door een fout geparkeerde auto kon ik niet meer voor of achteruit. De leerlingen die in de bus zaten waren van de landbouwschool en hebben hun spierkracht gebruikt om de auto aan de kant te zetten. Dat vergeet ik nooit meer.”
Vul aan. Een goede chauffeur is…?
“Sociaal. Je bent tien dagen op stap met dezelfde mensen. Het leuke is dat vakantiegangers altijd goed gezind zijn. Als buschauffeur moet je het kunnen verdragen dat ze niet altijd proper en stil zijn. Dat hoort erbij. De kunst is van het op zo’n manier te vragen dat ze het met plezier doen.”
“En verantwoordelijk. Je vervoert mensen, vaak kinderen. Dat is de meest kostbare lading die je kan bedenken.”